Za fałszywe zawiadomienie o zagrożeniu, czy bezpodstawną interwencję można zostać ukaranym
52-latek wezwał policjantów twierdząc, że brat go bije i grozi mu, co okazało się nieprawdą. Za bezpodstawne wezwanie patrolu w sprawie zgłaszającego interwencję mężczyzny, prowadzone będą czynności wyjaśniające w związku z wykroczeniem z art. 66 kodeksu wykroczeń.
W sobotę przed południem, nowotarscy policjanci zostali wezwani na miejsce awantury domowej w mieszkaniu na jednym z osiedli na terenie Nowego Targu. Po przyjeździe pod wskazanych adres mundurowi w domu zastali zgłaszającego interwencję mężczyznę oraz jego brata, który spał w łóżku. Zgłaszający przedstawił policjantom swoją wersję wydarzeń i jako sprawcę wskazał śpiącego 54-letniego brata. Mężczyzna twierdził, że brat wcześniej go pobił i groził mu. Po chwili zgłaszający zmieniał jednak wersję wydarzeń twierdząc, że do rękoczynów doszło jednak innego dnia, a dzisiaj wobec niego brat kierował tylko groźby. Od mężczyzny wyczuwalna była silna woń alkoholu. Na dowód, że mówi prawdę przedstawił policjantom nagranie w telefonie. Z nagrania wynikało, że to sam zgłaszający zaczepiał i prowokował swojego brata i żadnych gróźb i rękoczynów nie było, co potwierdził również rzekomy sprawca i syn jednego z braci, który również był w domu. W związku z bezpodstawnym wezwanie patrolu w sprawie zgłaszającego interwencję 52-latka, prowadzone będą czynności wyjaśniające w sprawie o wykroczenie z art. 66 kw.
Przypominamy, że w przypadku fałszywego zawiadomienia o zagrożeniu, bezpodstawnej interwencji, czy blokowania numeru alarmowego musimy liczyć się z konsekwencjami karnym z art. 66 kw § 1. „Kto: 1) chcąc wywołać niepotrzebną czynność, fałszywą informacją lub w inny sposób wprowadza w błąd instytucję użyteczności publicznej albo organ ochrony bezpieczeństwa, porządku publicznego lub zdrowia,
2) umyślnie, bez uzasadnionej przyczyny, blokuje telefoniczny numer alarmowy, utrudniając prawidłowe funkcjonowanie centrum powiadamiania ratunkowego
– podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny do 1.500 zł.
§ 2. Jeżeli wykroczenie spowodowało niepotrzebną czynność, można orzec nawiązkę do wysokości 1000 złotych”.